Postulat – Życie w zakonie zaczyna się od postulatu, gdzie postulanci żyją w Klasztorze razem z innymi zakonnikami, uczestnicząc wraz z nimi we wszystkich ćwiczeniach zakonnych (modlitwach, pracach, posiłkach) pod opieką wychowawcy (magistra postulatu). Postulant nie nosi jeszcze stroju zakonnego, jakim jest brązowy habit. Nie składa jeszcze żadnych ślubów. głównym zadaniem postulanta jest odpowiedzieć sobie na pytanie „kim jestem?”. Innymi słowy, jest to czas odkrywania swojego powołania. Postulat trwa około roku i kończy się „obłóczynami”, podczas których postulant otrzymuje zakonny habit i wybiera sobie imię zakonne, jednakże nie składa jeszcze żadnych ślubów.
Nowicjat – Nowicjat trwa rok i jest okresem, w którym nowicjusz rozpoczyna życie w zakonie, stara się lepiej zrozumieć i pogłębić osobistą decyzję naśladowania Jezusa Chrystusa w Kościele i dzisiejszym świecie w duchu św. Franciszka oraz coraz głębiej poznaje i praktykuje franciszkański sposób życia. Nowicjusz nie składa jeszcze ślubów zakonnych (posłuszeństwa, ubóstwa i czystości), ale się do nich przygotowuje. Uwieńczeniem nowicjatu jest właśnie ceremonia złożenia pierwszych ślubów zakonnych (czasowych) na okres jednego roku. Bracia nowicjusze, podobnie jak bracia postulanci, żyją pod kierownictwem wychowawcy (ojca magistra).
Seminarium – Bracia, którzy pragną przyjąć święcenia kapłańskie, muszą ukończyć seminarium, które przynależy do uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Studia w seminarium trwają – tak jak innych seminariach – 6 lat (2 lata filozofii i 4 lata teologii) i kończy się je z tytułem magistra. Podczas studiów alumni otrzymują posługi lektoratu i akolitatu. Na piątym roku bracia składają śluby wieczyste, po których otrzymują święcenia diakonatu. Bracia podczas tych studiów przygotowywani są do posługi duszpasterskiej także od strony praktycznej. Wyjeżdżają na różnego typu rekolekcje, spotykają się z młodzieżą, odwiedzają więźniów, opiekują się dziećmi niepełnosprawnymi, biorą udział w sympozjach.
Na zakończenie seminarium są święcenia kapłańskie, po których młody kapłan zostaje wysłany do jednego z naszych Klasztorów.
Juniorat – Bracia którzy nie przyjmują święceń kapłańskich są przygotowywani do pełnienia różnych posług w Klasztorze. Po złożeniu ślubów wieczystych pełnią różne posługi wspierając braci-kapłanów w codziennym życiu, oraz wykonują różne prace związane z funkcjonowaniem Klasztoru i Kościoła.
